شیطان نامی است که روی هر چیزی قرار بگیر آن را ترسناک و ماورایی می‌کند. جزیره شیطان هم یکی از ترسناک‌ترین و عجیب‌ترین جزیره‌های روی زمین و یکی از رازآلودترین مکان های روی زمین است که هنوز هم آوردن نام آن تن و بدن خیلی‌ها را به لرزه می‌اندازد! با رسانه اینترنتی فانیلی همراه باشید تا سفری مجازی به جزیره‌ای اسرارآمیز داشته باشید.
جزیره شیطان کجاست؟
در شمال امریکای جنوبی جزیره‌ای عجیب وجود دارد که زمانی مستعمره کیفری کاین بوده است. در واقع این جزیره به دست گویان فرانسه اداره می‌شده است. جزیره شیطان با وجود اینکه یکی از زیباترین و سرسبزترین جزایر روی زمین است؛ اما دست تقصیر و نحوه حکومت انسان‌ها در این جزیره، آن را به یکی از منفورترین و ترسناک‌ترین جزایر دنیا تبدیل کرده است.
سرگذشت جزیره شیطان
حاکمان گویان فرانسه در گذشته‌های نه‌چندان دور و در بین قرن‌های نوزده و بیست میلادی این جزیره را به یکی از وحشتناک‌ترین جزایر روی زمین تبدیل کردند! حتما از خود می‌پرسید چگونه؟ در واقع آن‌ها تصمیم گرفتند که این جزیره سرسبز و زیبا را به یک زندان وسیع برای نگهداری زندانیان باشد.
در ابتدا قرار بود اینجا تنها زندانی برای زندانیان سیاسی باشد، اما به مرور زمان به مکانی برای نگهداری و زجر دادن تک‌تک کسانی تبدیل شده که حاکمان گویان از آن‌ها ناخشنود بودند. از جمله معروف‌ترین افراد زندانی شده در این زندان می‌توان به آلفرد دریفوس (Alfred Dreyfus) اشاره کرد.
در اوایل قرن ۲۰ میلادی، از زمانی که داستان اینجا در اختیار عموم مردم قرار گرفت و واکنش‌های گسترده‌ای نسبت به آن به وجود آمد سرانجام دولت فرانسه مجبور شد که این زندان را از سال ۱۹۵۳ میلادی برای همیشه تعطیل کند.
چرا یک جزیره زیبا باید به جزیره شیـطان معروف شود؟
حاکمان گویان خیلی زود تصمیم گرفتند که در این جزیره چند ساختمان مجزا برای نگهداری از زندانیان بسازند؛ اما این ساختمان‌ها تنها ساختمان‌های معمولی نبودند! در این ساختمان‌ها نه‌تنها انواع شکنجه‌های زجرآور و تلخ روی زندانیان انجام می‌شد؛ بلکه به علت شرایط بد بهداشتی و کمبود آذوقه، زندانیان در معرض ابتلا به انواع بیماری‌های لاعلاج و سو تغذیه قرار گرفته بودند.
سفر به جزیره شیطان برای بسیاری از محکومان سفر آخر بود. آن‌ها را سوار بر کشتی به زندان می‌بردند، آن‌ها بلافاصله بعد از سوار شدن هویت فردی خود را از دست داده و از آن پس تنها یک شماره بودند که مرگ و زندگی‌اش نه برای کسی اهمیت داشت و نه مراقبتی از آن‌ها صورت می‌گرفت. زندانبانان این افراد را به عرشه زیرین کشتی برده و در قفس‌های آهنی زندانی می‌کردند، جایی که تاریکی حاکم بر آن کشنده بود و به‌سختی هوا به آنجا می‌رسید.
تخمین زده می‌شود که در طول این دوران، بیش از ۴۰ درصد از زندانیان تازه وارد در همان سال‌های نخستین حضور خود در زندان جان می‌باختند و به‌اصطلاح تنها افراد قوی و البته حرف‌شنو می‌توانستند از هزارتوی رنج و عذاب حاکم بر این زندان به‌سلامت عبور کرده و درنهایت جان سالم به درببرند. به همین دلیل تا زمانی که وقایع درون این جزیره برای مردم آشکار شد، مردم نان جزیره شیطان را به آن دادند.
