کهیر برآمدگی‌های قرمز یا رنگ پوست است که اغلب به سرعت در بدن ظاهر می‌شوند و بعید به نظر می‌آید که یک گزش ساده حشره باشد. خارش ناشی از کهیر ممکن است از خفیف تا شدید و آزاردهنده متغیر باشد. آلرژن، محرکی است که باعث واکنش آلرژیک در بدن و بروز آن می‌شود. زمانی که یک واکنش آلرژیک در سیستم دفاعی بدن شما اتفاق می‌افتد، سلول‌های ایمنی در پوست را فعال می‌کند و بدن پروتئینی به نام هیستامین که ماده شیمیایی طبیعی است را آزاد می‌کند. هنگامی که هیستامین از سلول‌ها آزاد می‌شود، از رگ‌های خونی کوچک معروف به مویرگ‌ها، مایعی نشت می‌شود، این مایعات در زیر پوست شخص تجمع می‌یابند و باعث ایجاد این عارضه پوستی، خارش، قرمزی و تورم پوست در ناحیۀ درگیر بدن می‌شوند. با مجله اینترنتی فانیلی همراه شوید.

کهیر یک بیماری بسیار شایع است و حدود ۲۰ درصد از افراد را در دوره‌ای از طول حیات خود، تحت تاثیر قرار می‌دهد. خاراندن جای کهیر، نوشیدن نوشیدنی‌های الکلی، ورزش سنگین و استرس و فشارهای عاطفی ممکن است خارش کهیرها را بدتر و آزاردهنده کند و علائم آن ممکن است از چند دقیقه تا ماه‌ها یا حتی سال‌ها ادامه داشته باشد. در بیشتر موارد کهیر به طور ناگهانی ظاهر می‌شود و در عرض چند ساعت هم ناپدید می‌شود. کهیر می‌تواند در هر ناحیه‌ای از بدن ظاهر شود. ممکن است تغییر شکل دهد، حرکت کند، ناپدید شود و یا در طی مدت زمان کوتاهی دوباره از نو ظاهر شوند.

در حالی که کهیرها شبیه نیش حشرات به چشم می‌آیند، از چندین جهت اساسی با نیش متفاوت هستند:

مکان و توزیع: نیش حشرات معمولاً در نقاط محدودی از بدن اتفاق می‌افتد و ممکن است به صورت گروه‌های کوچک از برآمدگی‌ها یا قرمزی‌ها ظاهر شود. در مقابل، واکنش‌های حساسیتی ممکن است در سطح بزرگتری از پوست پخش شوند.

شکل و اندازه: نیش حشرات معمولاً به صورت برآمدگی‌های کوچک، گرد و قرمز روی پوست ظاهر می‌شود. واکنش‌های حساسیتی ممکن است به شکل‌ها و اندازه‌های متنوعی داشته باشند.

علائم همراه: نیش حشرات معمولاً با درد، خارش یا سوزش همراه است. واکنش‌های حساسیتی نیز ممکن است خارش داشته باشند، اما درد و سوزش کمتری نسبت به نیش حشرات دارند.

پیشینه: اگر شما قبلاً به حشرات خاصی حساسیت داشته‌اید یا در معرض موادی بوده‌اید که ممکن است حساسیت ایجاد کنند، این می‌تواند کمک کند تا مشخص کنید که آیا با یک نیش حشره یا یک واکنش آلرژیک روبرو هستید.

با این حال، برای تشخیص دقیق و درمان مناسب، باید به یک پزشک مراجعه شود. پزشک می‌تواند با بررسی دقیق علائم و پیشینه شخص، تشخیص صحیح را ارائه دهد، داروهای مناسب تجویز کند و راهنمایی‌های لازم را برای درمان و پیشگیری‌های بعدی ارائه کند.

انواع کهیر

به طورکلی کهیر ۲ نوع کهیر وجود دارد؛ کوتاه مدت (حاد) و کهیر طولانی مدت (مزمن) که هیچ کدام به طور معمول از عوامل تهدید کننده زندگی آدمی نیستند؛ البته به خاطر داشته باشید که هرگونه تورم و احساس گرفتگی در گلو یا هر علامت دیگری که ناشی از بروز کهیر در دستگاه تنفش و مسیر اکسیژن باشد و تنفس را محدود کند، نیاز به مراقبت‌های فوری پزشکی دارد.

کهیر یک واکنش سیستم دفاعی بدن به محرک‌ها است ولی معمولاً توسط عواملی غیر از عفونت ایجاد می‌شود، اگرچه ممکن هم است ناشی از انتقال یک ویروس به بدن شخص باشد. ممکن است از یک آلرژن یا نوعی آلرژی باشد که شما دارید. ممکن است از تغییرات هورمونی باشد. و حتی ممکن است در برخی شرایط احساسی باشد.

محققان بسیاری از عواملی را که می‌توانند باعث ایجاد کهیر شوند البته نه همۀ آنها را شناسایی کرده‌اند. این عوامل شامل غذا، محرک‌های فیزیکی و محیطی و سایر موادی خوراکی مانند داروها است که مصرف می‌کنید.. برخی افراد تنها با دست زدن به برخی اقلام دچار کهیر می‌شوند. خوب است بدانید که برخی از بیماری‌ها نیز باعث بروز کهیر می‌شوند.

شایع‌ترین علل بروز کهیر

• بیماری‌های مزمن، مانند بیماری‌های تیروئید یا لوپوس / انتقال خون
• داروهایی مانند آنتی بیوتیک‌ها (به ویژه پنی سیلین) و آسپرین و ایبوپروفن
• نیش حشرات/  شوره حیوانات خانگی، موی حیوانات خانگی / گرده گل‌ها / گرد و غبار / جنس لاتکس
• انواع غذا (مانند بادام زمینی، تخم مرغ، آجیل، فلفل، بادمجان و صدف) / نوشابه / چیپس / انواع سس‌های آماده
• مواد نگهدارنده، رنگ‌های خوراکی و افزودنی‌های مجاز خوراکی / غذاهای نیمه آماده و کنسروی / سوسیس و کالباس
• محرک‌های فیزیکی مانند فشار، سرما، گرما، ورزش یا قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید / استرس و فشار عصبی
• عفونت‌های باکتریایی، از جمله عفونت‌های دستگاه ادراری و گلودرد استرپتوکوکی / عفونت‌های ویروسی، از جمله سرماخوردگی و هپاتیت
• برخی میوه‌ها مانند کیوی و خربزه / برگ برخی از درختان مانند برگ درخت انجیر و یا انواعی از چمن، گزنه، پیچک سمی آمریکایی و بلوط سمی
• اگر بتوان علت کهیر را شناسایی کرد، اغلب بهترین درمان به توصیه متخصصان و پزشکان اجتناب از محرک، خودداری از قرار گرفتن در معرض محرک و یا از بین بردن آن است.

غذاها و بروز کهیر

از میل کردن غذاهایی که مشخص شده است علائم کهیر را در شما ایجاد می‌کنند، خودداری کنید.

صابون‌های شیمیایی

استفاده از صابون و شامپو بدن‌های تند و شیمیایی در حمام را تا حد ممکن پایین بیاورید، این بدن شوی‌ها محرک‌های قوی‌ای برای سیستم ایمنی بدن هستند.

انواع عطر و اسانس‌

استفاده از عطرها، اسپری‌های خوشبو کننده، بادی اسپلش‌ها،کرم‌ها، نرم کننده‌ها و لوسیون‌های بدن معطر را تا جایی که در توان شما هست، تا برطرف شدن کهیرها و علائم آن، محدود کنید.

مالش و خاراندن

از مالش یا خاراندن سطح پوستی که دچار کهیر شده خودداری کنید. (حمام‌های مکرر با آب رو به سرد برای کاهش نیاز به خاراندن و احساس خارش، مفید است؛ زیرا خارش می‌تواند باعث بدتر شدن کهیرهای روی سطح پوست شما شود. البته خوب است بدانید مالش یا خاراندن شایع ترین علت بروز کهیر فیزیکی است. علائم در عرض چند دقیقه در محلی که مالش یا خراشیده شده ظاهر می‌شود و معمولا کمتر از یک ساعت زمان می‌برد تا از بین برود.

فشار ثابت روی پوست

وقتی فشار یا انقباض طولانی مدت روی سطح پوستتان داشته باشید، پس از ۶ تا ۸ ساعت می‌تواند سبب تورم، قرمزی رنگ سطح پوست و بروز کهیر شود. بنابراین برای جلوگیری از این عارضه، از پوشیدن لباس‌های تنگ برای مدت طولانی جدا خودداری کنید. کهیرهای فشاری (امثال رنگ پوست قرمز یا برآمدگی‌های ناراحت کننده و آزاردهنده‌ای که در جای کش محکم لباس‌ها، جوراب یا کمربند ایجاد می‌شوند و خارش شدیدی به همراه دارند) را می‌توان با پوشیدن لباس‌های گشاد تسکین داد.

سرما و بروز کهیر

اگر هنگام قرار گرفتن در معرض سرما دچار کهیر شدید، از ادامۀ قرار گرفتن در معرض هوای سرد خودداری کنید و در هوای سرد از پوششی در اطراف بینی و دهان خود استفاده کنید. اگر مجبورید بیرون در سرما باشید، لباس گرم بپوشید.

 نور خورشید و کهیر

لباس محافظ بپوشید. ضد آفتاب بزنید. کهیر کولینرژیک به دلیل افزایش دمای بدن به دلیل تعریق، ورزش، دوش آب گرم و یا اضطراب زیاد است.

عوارض داروها

اگر مشکوک هستید که داروی خاصی باعث کهیر شما شده است، فوراً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید و از ایشان کسب تکلیف کنید. اگر بدن حساس و سابقه بروز واکنش آلرژیک به داروها و بروز کهیر را دارید، همیشه قبل از شروع استفاده از داروهای جدید، بروشور راهنمای آن دارو را مطالعه کنید.

واسکولیت

التهاب رگ‌های خونی یا واسکولیت نیز می‌تواند باعث کهیر شود. این نوع کهیرها بیشتر دردناک هستند تا خارش داشته باشند، ممکن است کبودی روی پوست فرد باقی بگذارند و اغلب بیش از یک روز به درازا می‌کشند.

کهیر مزمن

برخی از انواع کهیر بیش از شش هفته طول می‌کشد و می‌تواند ماه‌ها یا سال‌ها طول بکشد. این وضعیت به عنوان کهیر مزمن شناخته می شود. کهیر مزمن باید توسط یک متخصص آلرژی ارزیابی شود، که در مورد سابقه پزشکی شما و خانواده شما، مواد و محیطی که در خانه و محل کار در معرض آنها قرار دارید، قرار گرفتن در معرض حیوانات خانگی یا سایر حیوانات، گیاهان و داروهایی که اخیرا مصرف کرده‌اید، سوال خواهد کرد. اگر یک دفترچه خاطرات غذایی روزانه داشته باشید، برای کمک به روند تشخیص علل و تسریع فرآیند درمان بهتر است آن را به متخصص آلرژی خود نشان دهید. متخصص آلرژی شما ممکن است بخواهد آزمایش‌های آلرژی پوستی، آزمایش خون و آزمایش ادرار را برای شناسایی علت بروز کهیر شما انجام دهد. اگر حتی پس از گرفتن شرح حال و آزمایش دقیق، علت قابل شناسایی نباشد، این بیماری کهیر ایدیوپاتیک مزمن نامیده می‌شود Idiopathic به معنی ناشناخته است. حدود نیمی از موارد مبتلا به کهیر با برخی از یافته‌های مربوط به سیستم ایمنی بدن انسان مرتبط هستند. کهیر مزمن ممکن است با بیماری تیروئید، مشکلات هورمونی یا علت‌های ناشناخته مرتبط باشد. این وضعیت دشوار معمولاً با گذشت زمان از بین می‌رود.

آیا استرس باعث بروز کهیر می‌شود؟

طبق تحقیقات مشاهده شده است که برخی از بیماران مبتلا به کهیر مزمن خودبه‌خود یا ایدیوپاتیک، سابقه شخصی زندگی استرس‌زای قابل‌توجهی قبل از شروع ابتلا به کهیر داشته‌اند، و همچنین شیوع هرگونه آسیب‌شناسی روانی در این بیماران به‌طور معنی‌داری بیشتر از افراد سالم است. تحقیقات تایید کرده‌اند که پوست هم یک درک کنندۀ فوری استرس و هم هدف پاسخ‌های  بدن به استرس است. این فعل و انفعالات پیچیده بین استرس، پوست و سیستم عصبی شما ممکن است به شروع کهیر مزمن کمک کند.

عوامل تشدید کننده

آسپرین رایج ترین دارو برای تشدید علائم کهیر است. آسپرین و سایر NSAID ها می‌توانند کهیر را در ۲۰ تا ۳۰ درصد بیماران در طول فاز فعال بدتر کنند.

گرمای بیش از حد و فشارهای موضعی باعث تشدید کهیر می‌شوند و اغلب بین کهیر فیزیکی و مزمن همپوشانی ایجاد می‌کنند.

الکل با مکانیسم اتساع عروقی که دارد، می‌تواند کهیر را بدتر کند.

اقدامات درمانی

آنتی هیستامین‌ها خط اول درمان برای همه بیماران مبتلا به کهیرهای مزمن و فیزیکی هستند. آنتی هیستامین‌های کلاسیک H1 با آرام بخش به عنوان یک عارضه جانبی شامل کلرفنیرامین، هیدروکسی زین و دیفن هیدرامین از این دسته هستند. آنتی هیستامین‌های نسل دوم H1 غیر آرام بخش شامل لوراتادین، ستیریزین، ترفنادین و میزولاستین هستند. مشتقات آنتی هیستامین نسل دوم H1 شامل دسلوراتادین، لووستیریزین و فکسوفنادین است. آنتی هیستامین های H2 شامل سایمتیدین، رانیتیدین، فاموتیدین و نیزاتادین نیز هستند. درمان به طور کلی با آنتی هیستامین‌های غیر آرام بخش در طول روز و آنتی هیستامین‌های آرام بخش در شب شروع می‌شود. لوسیون‌های موضعی به شکل لوسیون کالامین، منتول با کرم آبی و لوسیون کروتامیتون از تسکین دهنده‌های مفید در درمان کهیر هستند.