دانشمندان با نگاهی به سرنخ‌های بیرونی و در عین حال بررسی داده‌ها، به کشفیات جالبی در مورد آنچه برخی از حیوانات در خواب می‌بینند، رسیده‌اند.
همبستگی نزدیک بین فعالیت مغزی موش‌ها در حین انجام وظایف روزانه و هنگام خواب نشان می‌دهد که موش‌ها در حالی که خواب می‌بینند، خاطرات هزارتوی خود را بازسازی می‌کنند.
فنچ‌ها، نوعی پرنده کوچک، آوازها را در خواب به خاطر می‌آورند و تمرین می‌کنند.
اختاپوسی به نام هایدی هنگام خواب یک تکان ناگهانی و تغییر رنگ بدن نشان داد و ثابت کرد که رویای فعالیت‌های روزانه خود را در سر می پروراند.
حیوانات دیگری مانند عنکبوت‌ها، ماهی‌ها و مگس‌های میوه نیز در حال چرت زدن زیر نظر گرفته شده‌اند، اگرچه رویاهای آنها هنوز حل نشده است.به گزارش نشنال جئوگرافیک، گربه‌های خانگی اما از همه جالب‌ترند. آنها از اولین حیواناتی بودند که مورد تحقیق رویا قرار گرفتند. میشل ژووه، یکی از پیشگامان مطالعات خواب، شواهدی از خواب دیدن گربه‌ها در دهه ۱۹۶۰ کشف کرد و باعث شد این بررسی‌ها تا امروز ادامه پیدا کنند.
در خواب عمیق، عضلات انسان علیرغم فعالیت ذهنی شدیدی که به دلیل رویاهایمان داریم، حرکت زیادی نمی‌کنند. این حالت به دلیل ویژگی‌ای در مغز است که تضمین می‌کند بدن در حال خواب دیدن حرکت نکند. دانشمندان بر اساس همین واقعیت علمی وارد عمل شدند و با ایجاد تغییر در مغز گربه‌ها باعث شدند این حیوانات هنگام خواب توانایی حرکت داشته باشند.
اتفاق شگفت انگیز این بود که انگار گربه‌ها بیدار هستند! آنها شکار می‌کردند، می‌پریدند، نظافت می‌کردند و به شدت از خود در برابر تهدیدات نامرئی دفاع می‌کردند. پنیا، یکی از محققان این پروژه می‌گوید: «گربه‌ها رفتارهایی انجام دادند که به راحتی می‌توان آنها را به عنوان نمونه‌ای از یک تجربه بیداری تفسیر کرد.»
به گفته فیلیپ مورین، نوروبیولوژیست دانشگاه استنفورد، «بیست سال پیش، مردم به من می‌گفتند ماهی‌ها نمی‌خوابند. اکنون می‌بینیم که این ویژگی حتی در حشرات گرفته از عنکبوت‌ها تا مهره‌داران هم وجود دارد.»
اما چرا رویا دیدن اهمیت دارد؟ مورین، رویاپردازی را برای تثبیت حافظه و بهینه سازی شناخت برای روز آینده مهم می‌داند. او می‌گوید: «من تعجب نمی‌کنم اگر رویاهای واقعی در حیوانات پیدا شود، و فکر می‌کنم در نهایت می‌توانیم آن را به صورت علمی نشان دهیم. شما کاری را در طول روز انجام دادید و مغز شما آن را دوباره پخش می‌کند، آن را ادغام و با تجربیات دیگر ترکیب می‌کند و به کار می‌برد. ما تنها گونه‌ای نیستیم که قادر به یادآوری و یادگیری هستیم.»
