شش سال از انتشار اولین نسخه‌ی One UI می‌گذرد و اکنون این UI پرطرفدار به ایستگاه هفتم رسیده است. سامسونگ رابط کاربری گوشی‌هایش را با هدف ساده‌تر کردن تعامل کاربر به‌کمک المان‌های بصری گویا‌تر، گزینه‌های سرراست و دردسترس‌تر و حذف عناصر سردرگم‌کننده، جایگزین Samsung Experience کرد؛ اقدامی که با بازخوردهای بسیار مثبتی مواجه شد و ذهنیت کاربران از تجریبات ناخوشایند گذشته را به‌کلی عوض کرد.

One UI از نسخه‌ی ابتدایی‌اش تاکنون دستخوش تغییرات ریز و درشت متعددی شده است؛ اما امسال کره‌ای‌ها این رابط کاربری را بیشتر از هر زمانی به‌دست تغییرات سپرده‌اند؛ البته تغییراتی که از آن‌ها صحبت می‌کنیم مواردی اجتناب‌ناپذیر بودند که غول کره‌ای باید دیر یا زود در دستور کار خود قرار می‌داد. شاید به‌همین دلیل One UI 7 امسال با تاخیر زیادی نسبت‌به سال‌های قبل رونمایی شد.

نباید وسواس و رویکرد محتاطانه‌ی سامسونگ برای ارائه‌ی نسخه‌ای بی‌عیب و ایراد یا مُخل تجربه‌ی کاربری را نیز دست کم بگیریم؛ چراکه در طول این مدت بارها عقب‌نشینی یا بازنگری تیم توسعه از اعمال برخی تغییرات را از تصاویر مختلفی که به‌بیرون درز کرده بود، شاهد بودیم که همین امر نیز انتظار برای نسخه‌ی هفتم را طولانی‌تر کرده بود.

آیا تغییرات به‌اندازه‌ای گسترده هستند که ارزش انتظار و واگذارکردن میدان به رقبا از نظر سرعت‌عمل در انتشار به‌روزرسانی به‌اندروید ۱۵ را داشته باشند؟ آیا One UI 7 به‌اندازه‌ای که بسیاری از بلاگرهای فناوری برای آن سرودست می‌شکانند انقلابی ظاهر شده یا صرفا به‌سراغ موارد جلب توجه‌کننده رفته و آیا از نظر توجه‌به جزئیات مطابق با درخواست‌های کاربران ظاهر شده است؟

در بررسی One UI 7 سعی می‌کنیم به سؤالات متعدد درباره‌ی نسخه‌ی جدید رابط کاربری سامسونگ پاسخ دهیم؛ اما درنظر داشته باشید که درحال‌حاضر دومین نسخه‌ی بتای آن دردسترس قرار گرفته است؛ این نسخه تا زمان رسیدن به فاز نهایی و پایدار هنوز راه درازی در پیش دارد و قطع‌به‌یقین بسیاری از موارد در انتشارهای بعدی دستخوش تغییر خواهند شد یا بهبود خواهند یافت؛ اما تا آن زمان شما را با تغییرات اصلی آشنا کرده و در آینده مقاله‌ی پیش‌رو را نیز به‌روز خواهیم کرد.

یکی از درخواست‌های پرتکرار جامعه‌ی کاربری گوشی‌های گلکسی، بهبود انیمیشن‌ها بود. خوشبختانه اتفاقات خوبی افتاده است و اکنون می‌توان از تماشای انیمیشن‌هایی نرم‌تر، ملموس‌تر، پیوسته و چشم‌نوازتر لذت برد. این انیمیشن‌ها را می‌توان هنگام باز کردن پنل اعلانات و تنظیمات سریع، باز و بسته‌کردن اپلیکیشن‌ها از لانچر و همچنین جابه‌جایی بین برنامه‌ها در منوی Recent App مشاهده کرد.

انیمیشن‌های رفت‌وبازگشتی بین منو‌های مختلف نیز همانند iOS افقی شده‌اند و از طرفین چپ و راست صفحه به‌سمت مخالف حرکت می‌کنند؛ البته بسیاری از انیمیشن‌ها هنوز نهایی نشده‌اند و حتی در برخی جاها می‌بینیم که برخلاف انتظارات هیچ تغییری در آن‌ها به‌وجود نیامده یا حتی حذف شده‌اند؛ برای مثال هنگامی که برنامه‌ای باز است و گوشی را باز کنید، هیچ انیمیشنی دیده نمی‌شود یا جلوه‌ی خاموش و روشن‌شدن صفحه همچنان مانند گذشته به‌نظر می‌رسد.

حتی انیمیشنی که هنگام بازکردن قفل گوشی و نمایش لانچر پخش می‌شود با چیزی‌که کره‌ای‌ها در سایت خود ارائه داده‌اند، تفاوت دارد. به‌گفته‌ی گردانندگان برنامه‌ی بتا، قرار نبوده که انیمیشن‌‌های فعلی بدین شکل در بتای اول پیاده‌سازی شوند و احتمالا در نسخه‌های بعدی، این بخش تکمیل‌تر شده و مشکلات آن برطرف خواهد شد. جلوه‌ی Predictive back gesture نیز در برنامه‌هایی که از این انیمیشن پشتیبانی می‌کنند، به‌طور پیش‌فرض فعال شده است.

یکی از مهم‌ترین مواردی که از اولین نسخه‌ی One UI تغییر نکرده بود، انیمیشن شارژشدن گوشی است که اکنون به‌جای نمایش یک دایره‌ی چرخان، روی آیکون باتری در بالای صفحه ظاهر می‌شود و یک جلوه‌ی رنگی را نشان می‌دهد تا کاربر را از سریع یا کند شارژشدن گوشی مطلع کند. هنگامی که صفحه خاموش باشد، این انیمیشن به‌صورت کپسولی در پایین صفحه نشان داده می‌شود. انیمیشن ظاهرشدن اعلان‌ها نیز اندکی تغییر یافته و نرم‌تر شده است.

طراحان سامسونگ در طراحی نسخه‌ی هفتم One UI تاکید بیشتری روی عمق، سایه و گرادیانت داشته‌اند تا حس‌وحال آن‌ را به ترند‌های طراحی نئومورفیسم و گلس‌مورفیسم نزدیک‌تر کنند؛ این گفته‌ را می‌توان در نگاه نخست از آیکون‌های بازطراحی‌شده استنباط کرد. درواقع آیکون‌ها حالتی سه‌بعدی و برجسته به‌خود گرفته و گرافیک آن‌ها نیز واقع‌گرایانه‌تر شده است.

گوشه‌‌ی المان‌هایی مانند دکمه‌ها، گزینه‌ها و کارت‌ها نیز نرم‌تر و گردتر شده‌ و اندازه‌ی آن‌ها نیز بزرگ‌تر شده است؛ به‌عنوان مثال می‌توان به کارت نوتیفیکیشن‌ها اشاره کرد که از حالت مستطیلی کاملا خارج شده‌اند. کارت گزینه‌های مختلف در منوی تنظیمات اپلیکیشن‌ها جمع‌و‌جورتر شده و از لبه‌ی صفحه فاصله گرفته‌اند؛ برای منوی Navigation bar پایین اپلیکیشن‌ها آیکون طراحی شده تا صرفا یک گزینه‌ی متنی نباشد.

اکنون افکت مات (Blur) در پشت دکمه‌ها، گزینه‌ها، ویجت‌ها و منو‌های پاپ‌آپ بیشتری دیده می‌شود؛ هرچند که هنوز برخی ناهماهنگی‌ها دیده می‌شود؛ برای مثال پوشه‌های بزرگ در لانچر، این افکت را دارند؛ اما پوشه‌های کوچک هنوز شفاف هستند. آیکون باتری نیز به‌پیروی از طراحی کپسولی بسیاری از المان‌ها به‌همان شکل درآمده و افقی شده است. فعال‌بودن حالت‌های مختلف باتری مانند ذخیره انرژی یا قابلیت محافظت از باتری با نمایش نمادی از آن داخل آیکون باتری هم‌اکنون قابل تشخیص هستند.

یکی از مشکلاتی که کاربران ایرانی با منوی فارسی نسخه‌ی پیشین One UI داشتند، نمایش عبارت «درصد» در جلوی آیکون باتری بود. اکنون این مورد آزاردهنده نیز به‌حالت قبل برگشته است و فقط درصد را به‌صورت عددی نمایش می‌دهد.

طراحی جدید پنل نوتیفیکیشن و تنظیمات سریع بیشتر از هر تغییر دیگری در One UI 7 به‌چشم می‌آید. سامسونگ دوباره آن‌ را بازطراحی کرده؛ اما تغییر مهمی را نیز در آن اعمال کرده است. اکنون بخش نوتیفیکیشن و تنظیمات سریع به‌سبک آیفون‌ها و گوشی‌های شیائومی از هم مجزا شده‌اند و تنظیمات با سوایپ از سمت راست و نوتیفیکیشن‌ها با سوایپ از سمت چپ به‌نمایش در می‌آیند.

با کشیدن انگشت به چپ و راست نیز می‌توان بین دو پنل جابه‌جا شد؛ اما اگر چنین سبکی را نمی‌پسندید همچنان می‌توان به حالت ترکیب‌شده‌ی قبلی برگشت. کپسولی‌شدن گرافیک گزینه‌ها و کارت‌ها تغییر ظاهری دیگری است که جلب توجه می‌کند. خود پنل تنظیمات سریع نیز تغییرات زیادی را تجربه می‌کند. اکنون صدا را نیز می‌توان از این بخش تنظیم کرد و کارت کنترل پخش موسیقی نیز به این ناحیه منتقل شده است.

تنوع گزینه‌های شخصی‌سازی و ویرایش گزینه‌ها نیز بیشتر شده است. اکنون می‌توانید ترتیب و چنیش قرارگیری هر بخش را با انتخاب آیکون مداد و کشیدن و رهاکردن هرکدام به ردیف مورد نظر تغییر دهید. همچنین می‌توان تعداد ردیف‌های قابل نمایش از تنظیمات سریع را افزایش یا کاهش داد.

تغییر اندازه سایر گزینه‌ها همانند چیزی که در iOS 18 دیدیم ممکن نیست. برای دسترسی به تمامی تنظیمات نیز باید زیر نوار را به‌سمت پایین بکشید و برخلاف گذشته به‌جای ورق‌زدن، برای دیدن همه‌ی گزینه‌ها تنها لازم است اسکرول کنید.

منوی Wi-Fi و بلوتوث حالا با نمایش یک انیمیشن باز می‌شوند. سایر منوهای بازشو مانند Media output نیز اکنون انیمیشن دارند. برای دسترسی به تنظیمات بیشتر برخی گزینه‌ها مانند روشنایی یا صدا نیز دیگه دکمه‌ی سه‌نقطه‌ای وجود ندارد بلکه برای تمامی آن‌ها باید انگشت خود را روی‌شان نگه دارید تا منوی بازشوی مربوط به هریک باز شود.

دربخش اعلانات، کارت‌ها به‌حالت کپسولی طراحی شده و آیکون‌های اپلیکیشن‌ها بزرگ‌تر شده است تا تعامل با آن‌ها راحت‌تر باشد. همچنین برای خلوت‌تر شدن این بخش، کارت‌های اعلان‌های قدیمی‌تر هر اپلیکیشن پشت جدیدترین اعلان مخفی می‌شوند که با سوایپ به‌پایین می‌توان اعلان‌های مخفی شده را نمایان کرد.

گزینه‌های Clear و Notification settings نیز به پایین صفحه منتقل شده‌اند که اگرچه بهتر بود گزینه‌ی دوم، به‌میان‌بری برای دسترسی به تاریخچه‌ی اعلان‌ها (همانند اندروید خالص) اختصاص می‌یافت.

بخش دیگر از تغییرات را می‌توان در لانچر پیش‌فرض One UI 7 تجربه کرد. حالا می‌توانید در منوی اپلیکیشن‌ها اسکرول افقی را به سبک سایر گوشی‌های اندروید داشته باشید؛ البته این حالت با تغییر نحوه‌ی Sortشدن اپلیکیشن‌ها به‌ترتیب الفبا فعال می‌شود تا بتوانید با یک اشاره روی نوار اسکرول به ردیف حرف موردنظری برسید که نام اپلیکیشن‌ها با آن شروع می‌شود. نوار جست‌وجو نیز به پایین صفحه منتقل شده است تا دسترسی به آن با یک‌دست راحت‌تر باشد.

امکانات و گزینه‌های لانچر وان یو آی تا پیش‌از این از نظر شخصی‌سازی محدود بود؛ ولی حالا می‌توان اندازه‌ی آیکون‌ها را نیز بدون نیاز به‌نصب افزونه‌ی Home Up بین سه‌حالت کوچک، متوسط و بزرگ تغییر داد. اسم اپلیکیشن‌ها اکنون قابل مخفی‌شدن است؛ به‌طوری که فقط آیکون‌ها دیده شوند و در مورد ویجت‌ها نیز می‌توان اسم اپلیکیشن مربوط به‌ویجت را به‌نمایش درآورد.

تغییر هیجان‌انگیز لانچر به اضافه‌شدن پوشه‌های بزرگ مربوط می‌شود. یعنی پوشه‌هایی که می‌توانید بدون باز‌کردن، اپلیکیشن‌ها را از داخلشان باز کنید. فقط کافی است که انگشت خود را روی پوشه نگه دارید و Enlarge را انتخاب کنید؛ البته دست‌تان برای شخصی‌سازی باز نیست و نمی‌توانید اندازه‌ی پوشه را تغییر دهید. در این وضعیت به ۸ اپلیکیشن دسترسی خواهید داشت؛ اما احتمال دارد که بتوان در آپدیت آینده‌ی Home Up آن‌ را شخصی‌سازی کرد.

در کنار تمام موارد، باید به‌روزشدن چیدمان هوم‌اسکرین در حالت عمودی یا Landscape را نیز تغییر مهم و مثبتی به‌شمار آورد؛ چراکه تا پیش‌از این ویجت‌ها و آیکون‌ها در چنین وضعیت جلوه‌ی جالبی نداشتند و با فاصله‌های بسیار کمی از هم و بدون حاشیه‌ای کنار هم قرار می‌گرفتند و ویجت‌ها نیز به‌شکل بریده بریده دیده می‌شدند.

با جابه‌جا شدن آیکون‌های Dock به سمت راست، اکنون فضای بیشتری برای آیکون‌ها و ویجت‌ها به‌وجود آمده است تا هنگام استفاده از گوشی در حالت عمودی، فرم خود را حفظ کنند؛ البته در ترکیب ویجت‌ها با آیکون‌ها ممکن است فضاهای خالی غیرقابل استفاده‌ای در صفحه به‌وجود بیاید که در حالت عمودی دیده نمی‌شود.

ظاهر منوی Recent App یا برنامه‌های اخیر نیز با حضور پررنگ‌تر انیمیشن‌ها به‌روزشده است و برنامه‌های باز به‌صورت مایل پشت‌سرهم قرار می‌گیرند؛ اما از نظر فنی تفاوتی با قبل ندارد و همچنان هنگامی که از برنامه‌ای خارج می‌شوید، پیش‌نمایش آن فریز می‌شود و نمی‌توان شاهد تغییرات آن هنگام جابه‌جایی بین برنامه‌ها در این بخش بود.

سامسونگ در هفتمین نسخه رابط کاربری اختصاصی‌اش، مانور ویژه‌ای روی لاک اسکرین داده تا کاربران در دسترسی به‌گزینه‌های مختلف بدون نیاز به‌باز کردن گوشی و نیز شخصی‌سازی احساس کمبود نکنند؛ البته پتانسیل لاک‌اسکرین از این نظر بسیار بالاست و تقریبا نمی‌توان محدودیتی را برای آن متصور شد. چند تا از این ویژگی‌های جدید را با هم مرور می‌کنیم.

نوار Now bar شاخص‌ترین و مطرح‌ترین تغییر One UI 7 به‌حساب می‌آید. این نوار برای بررسی وضعیت لحظه‌ای یک فرایند جاری در پس‌زمینه درنظر گرفته شده است و تعدادی میان‌بر برای کنترل سریع فعالیت‌های جاری را دردسترس قرار می‌دهد؛ برای مثال اگر شروع به‌ضبط صدا کنید، بدون بازکردن برنامه می‌توانید مدت‌زمان ضبط صدا را به‌شکل کپسولی که در فضای مابین میان‌برهای لاک‌اسکرین در لبه‌ی پایین قرار دارد، مشاهده کنید.

اگر روی کپسول ضربه بزنید، میان‌برهایی مانند توقف ضبط یا حذف آن به‌نمایش در می‌آیند. در AOD نیز این نوار نشان داده می‌شود که میان‌برهای آن با دوبار ضربه قابل کنترل است. اگر چندین فعالیت از برنامه‌هایی که از این قابلیت پشتیبانی می‌کنند در جریان باشد، کپسول‌ها پشت هم قرار می‌گیرند و با سوایپ می‌توان بین آن‌ها جابه‌جا شد. درحال‌حاضر تنها تعدادی از برنامه‌های پیش‌فرض سامسونگ در Now bar دردسترس هستند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان ساعت (برای کنترل تایمر یا کرونومتر) و ضبط صدا را مثال زد.

از بین برنامه‌های شخص‌ثالث تنها گزینه‌ی Google Maps در بخش Now bar دیده می‌شود که احتمالا برای نمایش فاصله و جهت حرکت بعدی در مسیریابی یا نمایش وضعیت لایولوکیشن کاربرد خواهد داشت؛ اما به‌نظر می‌رسد هنوز قابل استفاده نیست؛ وجود این گزینه نشان می‌دهد که کره‌ای‌ها با جدیت بیشتری سازگارکردن قابلیت‌های اختصاصی خود با اپلیکیشن‌های شخص‌ثالث را دنبال خواهند کرد.

یک اتفاق مهم، ادغام‌شدن کارت کنترل رسانه (Media control) با Now bar است. یعنی کارت کنترل رسانه در قالب یک اعلان نمایش داده نمی‌شود، بلکه هنگام پخش یک موسیقی یا ویدیو در دل نوار پایین صفحه ظاهر شده و با ضربه روی آن گسترده می‌شود تا بتوان کاور آلبوم را دید یا موسیقی را جلو و عقب کرد. این تغییر در مورد ویجت کنترل یک روتین خاص در Modes & Routines نیز صدق می‌کند.

البته Now bar فقط در لاک اسکرین نیست و فعالیت‌ها در قالب اعلان‌های موسوم به Live Notifications هنگامی که مشغول کار با گوشی هستید در نوار وضعیت بالا به‌شکل کوچکتری دیده می‌شوند. با ضربه روی آن‌ها می‌توانید دقیقا به همان کنترل‌های سریع و چیزی که در Now bar می‌بینید، بدون نیاز به‌بازکردن پنل اعلان، دسترسی داشته باشید

ویجت ساعت انعطاف‌پذیری بیشتری در شخصی‌سازی پیدا کرده است. اکنون تغییر سبک و تغییر فونت و رنگ از هم مجزا شده‌اند. ضخامت فونت پیش‌فرض را می‌توان بسیار نازک یا بسیار ضخیم کرد و می‌توان اندازه‌ی ساعت را به‌ سبک‌و‌سیاق گوشی‌های پیکسل بسیار بزرگ کرد که بسیاری از کاربران انتظارش را می‌کشیدند؛ البته تغییر اندازه بیشتر در سبک‌های نمایش عمودی ساعت به‌چشم می‌آید.

فضای مانور جایگاه ساعت نیز بیشتر شده و آن‌ را می‌توان تا نیمه‌ی صفحه به سمت پایین کشید؛ در بخش Style دو سبک جدید ساعت اضافه شده است که موقع روشن‌شدن صفحه با انیمیشنی به‌نمایش درمی‌آیند؛ البته همچنان فونت ساعت‌ها موقع جابه‌جایی به‌حالت AOD باریک‌تر نمی‌شود. همچنین از این پس می‌توان تاریخ را به‌جای پایین، در بالای ساعت به‌نمایش درآورد.

سامسونگ در One UI 6.1 پشتیبانی از ویجت‌های لاک‌اسکرین را اضافه کرد. حالا برنامه‌های بیشتری از جمله دوربین، Digital Wellbeing، گالری، Interpreter، Modes & Routines و ضبط صدا از ویجت‌های لاک‌اسکرین پشتیبانی می‌کنند و تعداد ویجت‌های برخی از برنامه‌های قبلی افزایش پیدا کرده است؛ هرچند که همچنان جای خالی ویجت‌های اپلیکیشن‌های غیرسامسونگی حس می‌شود.

برای شخصی‌سازی ظاهر و تم کلی لاک‌اسکرین، گزینه‌های جدیدی به پایین صفحه، هنگامی که انگشت خود را روی آن نگه می‌دارید، اضافه شده؛ اولین گزینه Suggest است و با انتخاب آن، گوشی به‌طور خودکار براساس آیتم‌های فعال لاک‌اسکرین و تصویر زمینه، سه تم سفارشی به‌شما پیشنهاد می‌کند. در این تم‌ها علاوه‌بر تصویر زمینه، سبک‌های ساعت و ویجت‌ها نیز به‌طور تطبیقی سفارشی‌سازی می‌شوند.

Gallery، Frame و Effect گزینه‌های بعدی هستند که در نسخه‌های پیشین بودند؛ اما فقط موقع انتخاب والپیپر جدید، در دسترس قرار می‌گرفتند. اکنون می‌توان در والپیپر فعال نیز از آن‌ها برای شخصی‌سازی استفاده کرد. همچنین اکنون افکت‌های بیشتری برای لاک‌اسکرین قابل انتخاب هستند.

آیکون میان‌برهای دسترسی سریع از لاک اسکرین دایره‌ای شکل و بزرگ‌تر شده‌اند. همچنین عملکردهای بیشتری برای آن‌ها قابل تعریف است. حالا می‌توان حالت هواپیما، صدا، دارک مُد، دیتا، دالبی اتموس، لوکیشن و ترانویسی را خاموش و روشن کرد.

اگرچه این گزینه‌ها از بخش کوئیک پنل نیز قابل کنترل بودند و شاید سوایپ کردن به‌چپ و راست برای فعال‌کردن آن‌ها ژست حرکتی منطقی و مناسبی نباشد.

اعلان‌های دیگر به‌صورت آیکون‌های کوچک روی لاک‌اسکرین دیده نمی‌شوند، به‌همین جهت برای شخصی‌سازی آن‌ها باید به تنظیمات و قسمت Notification > Lock screen notifications بروید. در این بخش می‌توان تعیین کرد که اعلان‌ها در همان بخش Status bar نمایش داده شوند یا این‌که به‌شکل کارتی دیده شوند. گزینه‌ی سومی برای نمایش اعلان‌های جدید به‌صورت Dot در بالای صفحه اضافه شده است.

ویجت‌های هوم اسکرین از تغییرات مستثنی نیستند و به‌روزرسانی‌های بصری بسیار جذابی را تجربه می‌کنند؛ البته مقصود، ویجت‌های پیش‌فرض رابط کاربری هستند. انعطاف‌پذیری ویجت‌ها در تغییر اندازه، سبک و نمایش اطلاعات بیشتر شده است؛ می‌توانید یک ویجت کوچک را انتخاب کنید و هر زمان نیاز به اطلاعات بیشتری داشته یا خواستید سبک آن‌را تغییر دهید، صرفا کافی است تا اندازه‌‌اش را با نگه‌داشتن انگشت تغییر دهید تا به‌صورت تطبیقی تغییر کند و نیازی به حذف و اضافه‌کردن ویجت متفاوت نیست.

گرافیک ویجت اپلیکیشن‌های سامسونگ نیز مدرن‌تر و مینیمال‌تر شده و میان‌برهای آن‌ها به‌راحتی قابل شناسایی و لمس‌کردن هستند؛ به‌برخی از آن‌ها نیز انیمیشن‌های زنده‌ی جذابی اضافه شده؛ تعداد برخی از ویجت‌ها نیز افزایش پیدا کرده و دست کاربر برای شخصی‌سازی ظاهر آن‌ها نیز بازتر شده است و می‌توان شکل و فریم آن‌ها را تغییر داد.

در کنار بهبودهای ظاهری، برخی قابلیت‌های کاربردی در گوشه و کنار رابط کاربری و گزینه‌هایی جدید در تنظیمات به‌چشم می‌خورند که در ادامه شماری از مهم‌ترین آن‌ها را عنوان می‌کنیم.

سامسونگ در One UI 6 گزینه‌ای تحت‌عنوان Battery Protection به‌گوشی اضافه‌کرد تا طول عمر باتری با متوقف‌شدن فرایند شارژ در سطوح بالا افزایش پیدا کند و با سیکل شارژ-دشارژ پیاپی مواجه نشود. در گذشته گزینه‌ی Maximum، حداکثر میزان شارژ گوشی را به ۸۰ درصد محدود می‌کرد؛ اما حالا اجازه می‌دهد تا خودتان برای شارژ گوشی از بین ۸۰، ۸۵، ۹۰ و ۹۵ درصد تصمیم بگیرید.

یکی از مواردی‌ که برای برخی کاربران آزاردهنده بود، با رسیدن سطح انرژی به ۵ درصد ظرفیت باتری، نور صفحه به کمترین میزان خود می‌رسید که سرعت تخلیه‌ی شارژ را کم‌تر کند؛ اما حالا این تنظیم به‌عهده‌ی کاربر گذاشته شده است تا در صورت تمایل چنین اتفاقی نیفتد.

برای اینکه موقع فعال‌کردن پاور سیوینگ چه تنظیماتی تغییر کنند، اکنون گزینه‌های بیشتری در دسترس هستند. حالا می‌توان تنظیم کرد که نرخ نوسازی به ۶۰ هرتز محدود نشود یا این‌که دارک مُد فعال شود. همچنین می‌توان تنظیم کرد که زمان روشن‌ماندن صفحه هر میزانی‌که هست به ۳۰ ثانیه کاهش پیدا کند.

احتمالا بارها پیش آمده در مکانی عمومی باشید که موسیقی یا فیلمی را در گوشی خود پخش کرده و ناگهان از صدای بلند گوشی خود شوکه شده‌اید یا صدای آن به‌قدری ضعیف باشد که مجبور شوید سطح آن‌را بالاتر ببرید. برای جلوگیری از این اتفاق، سامسونگ گزینه‌ای را به‌ تنظیمات صدا به‌نام Loudness normalization اضافه کرده است و بدون نگرانی می‌توانید با هر سطح صدایی به صوت موردنظر گوش دهید.

یکی از تغییرات نوآورانه و مثبت در One UI 7 امکان شخصی‌سازی پروفایل صدای هر اپلیکیشن به‌صورت جداگانه است. یعنی افزون‌بر سطح صدا، می‌توانید تنظیمات دالبی اتموس یا اکولایزر را برای هر برنامه به‌صورت مجزا شخصی‌سازی کنید. همین‌طور گزینه‌ی Loudness normalization نیز قابل فعال یا غیرفعال شدن است.

برای استفاده از این امکان لازم است هنگام پخش صدا از هر اپلیکیشن، روی اسلایدر صدا در کوئیک‌پنل نگه دارید و در منوی پاپ‌آپ باز شده، تنظیمات مورد نظر خود را تغییر دهید. در ادامه برای دیدن تنظیم صدای هر برنامه روی Details ضربه زده و App sound settings را انتخاب کنید.

آرشیو کردن اپلیکیشن‌ها یکی از قابلیت‌های اندروید ۱۵ است که حالا در One UI 7 نیز می‌توان از آن استفاده کرد. این قابلیت کاربردی اجازه می‌دهد تا درصورتی‌که به‌دلایلی مانند کمبود فضا مجبور به‌حذف اپلیکیشنی باشید؛ اما نمی‌خواهید که اطلاعات آن (App data) از بین برود، با آرشیو کردنش فقط خود برنامه را حذف کرده و اطلاعات آن‌را در مسیرهای مختلف حفظ کنید.

در این وضعیت، اپلیکیشن حذف می‌شود؛ اما آیکون آن در لانچر باقی می‌ماند و هر زمان که لازم داشتید به اطلاعات خود دسترسی پیدا کرده و مثل قبل از اپلیکیشن استفاده کنید کافی است که روی آیکون آن ضربه بزنید تا برنامه دوباره دانلود شود. درحال‌حاضر این ویژگی فعلا با اپلیکیشن‌های دانلود شده از گوگل‌پلی کار می‌کند و بازیابی آن‌ها با دانلود مجدد از این استور صورت می‌گیرد.

قابلیت‌های هوش مصنوعی سامسونگ تغییرات چندانی نداشته است. در One UI 7 می‌توان پی برد که با فعال‌کردن گزینه‌ی پردازشی‌های مبتنی‌بردستگاه (Process data only on device)، برنامه یا سرویس موردنظر کدام یک‌از پردازش‌ها را می‌تواند به‌صورت آفلاین پردازش کند و کدام‌ها نیاز به اتصال اینترنت دارند.

یکی از محدودیت‌های استفاده از دستیار تایپ یا Writing Assist در نسخه‌ی قبلی استفاده اجباری از کیبورد سامسونگ بود؛ اما اکنون گزینه‌ی AI با انتخاب کادر متنی در منوی راست کلیک یا Context Menu ظاهر می‌شود و می‌توانید با هر کیبوردی از دستیار تایپ برای ترجمه متون، چت‌ها، بازنویسی جملات و تغییر لحن آن‌ها استفاده کنید.

برای رسیدن به حداکثر بهره‌وری در به‌کارگیری هوش مصنوعی هنگام مکالمات تلفنی، سامسونگ اکنون قابلیت ضبط مکالمه را به‌صورت همگانی و بدون نیاز به تغییر CSC در اختیار کاربران تمامی مناطق جهان قرار داده است تا بتوان به‌بهانه‌ی ضبط مکالمات، نسخه‌ی متنی گفت‌وگوها را نیز دراختیار داشت. هنگام برقراری مکالمه، آیکونی جدید در بالای منوی تماس قرار می‌گیرد که با انتخاب آن برخلاف گذشته حالا پیامی صوتی مبنی‌بر آگاه‌کردن مخاطب از ضبط‌شدن مکالمه برای او پخش می‌شود.

بسیاری از اپلیکیشن‌های سامسونگ در One UI 7 به‌روز شده و برخی از آن‌ها قابلیت‌های جدیدی دریافت کرده‌اند. دوربین مهم‌ترین اپلیکیشن محتول شده است. در ابتدا به‌آن می‌پردازیم و تغییرات سایر برنامه‌ها را نیز بررسی خواهیم کرد.

سامسونگ برای ساده‌سازی هرچه بیشتر کار با گوشی با یک‌دست، تغییرات وسیعی را در دوربین اعمال کرده است. اکنون تمامی منو‌های بالا به گزینه‌ی کوچکی در کنار اسلایدر زوم قرار گرفته‌اند. هنگامی که منو را باز کنید افزون‌بر دسترسی به همان منو‌های قبلی، می‌توانید به گزینه‌ی جدید Exposure برای نوردهی دسترسی داشته باشید.

اگرچه برخی تنظیمات مهم مانند فلش، وضوح و Motion Photo همچنان از نوار بالا نیز دردسترس هستند. همچنین هر تغییری در تنظیمات اعمال کنید، گزینه‌ی آن دربالا نمایش داده شده و به‌صورت زرد نشان داده می‌شود تا کاربر بفهمد چه تنظیمی از حالت پیش‌فرض خود خارج شده است.

انتخاب حالت‌های دوربین نیز در پایین صفحه قرار گرفته و گزینه‌ی More نیز جمع‌وجورتر شده و در نیمه‌ی پایین صفحه جا گرفته است. در حالت‌های دوربین تغییر یا ویژگی خاصی دیده نمی‌شود؛ البته در حالت Pro Video می‌توان هنگام شروع ضبط به اسلایدری جدید دسترسی داشت که به‌کاربر اجازه می‌دهد با درگ کردن آن به‌میزان دلخواه، سرعت زوم خود را به‌طور پیوسته و بدون توقف سریع یا کند کند. همچنین در S24 Ultra پشتیبانی از فیلم‌برداری 4K با نرخ ۱۲۰ فریم‌برثانیه نیز در حالت Slow motion ممکن شده است.

چند گزینه‌ی کاربردی نیز به تنظیمات دوربین اضافه شده‌اند. مهم‌ترین آن‌ها قابلیتی‌ است که از قطع‌شدن آهنگ درحال پخش با شروع ضبط ویدیو جلوگیری کرده و سرانجام این معضل بزرگ را رفع می‌کند. گزینه‌ی Audio playback در قسمت Advanced video options قرار دارد. خطوط راهنما نیز به‌روزشده‌اند و اکنون وضعیت ترازبودن گوشی از زوایای عمودی و افقی را نشان می‌دهند.

برای ثبت عکس‌های Motion photo یا متحرک نیز می‌توان مشخص کرد که عکس متحرک قبل یا بعد از فشردن دکمه‌ی شاتر ثبت شود. با اضافه‌شدن تنظیم Exposure نیز می‌توان کاری کرد که تنظیمات شخصی‌سازی شده در استفاده بعدی از دوربین حفظ شوند.

اپلیکیشن ساعت با چند ویژگی مفید به‌روز شده؛ مهم‌ترین آن، گروه‌بندی آلارم‌ها است. یعنی برای خاموش یا روشن کردن تعدادی از آلارم‌هایی که باید پشت سر هم به‌صدا دربیایند (مانند بیدارشدن در صبح) لازم نیست همه‌ی آن‌ها را تک‌به‌تک روشن کنید بلکه با روشن‌کردن یک گروه می‌توانید آلارم‌های ساعت‌های بیداری خود را در یک لحظه روشن و یا خاموش کنید.

همچنین می‌توان تنظیم کرد که همه‌ی آلارم‌ها حتی آن‌هایی که بعدا ساخته می‌شوند یک سطح صدای مشخص داشته باشند تا نیاز به تنظیم سطح صدای هر یک به‌طور جداگانه نباشد.

در اپلیکیشن تقویم در نمای ماه می‌توان رویدادی را تنها با کشیدن و رها کردن به‌روزی دیگر، تاریخ آن‌را تغییر داد. در ویجت تقویم نیز می‌توان تعیین کرد که کدام تقویم‌ها و رویدادهای آن‌ها نمایش داده شوند. همچنین ویجتی اضافه شده است که می‌توان روزهای مانده تا رویداد موردنظر را روی آن مشاهده کرد.

برای افزودن رویداد جدید می‌توان تعیین کرد که به‌صورت پیش‌فرض به‌کدام تقویم اضافه شده یا این‌که به آخرین تقویمی که استفاده شده اضافه شود. قابلیتی نیز اضافه شده است که می‌توان همه‌ی رویدادها و یادآوردهای یک تقویم را به دیگری منتقل کرد. گزینه‌های بیشتری نیز برای تکرار یادآور در یک یا چند روز و یا ماه خاص اضافه شده‌اند.

ابزار بهینه‌سازی سامسونگ برای بازی‌ها ویژگی مهمی را اضافه کرده و آن امکان انتخاب نرخ نوسازی برای بازی‌هایی است که تنظیمات نرخ نوسازی را ارائه نمی‌دهد. یعنی می‌توان تنظیم کرد که این بازی‌ها با نرخ ۶۰ یا ۱۲۰ فریم اجرا شوند و نتیجه آن‌که محدودیت نرخ فریم از روی بازی برداشته شده و می‌توان به نرخ فریم‌های بالاتر از ۶۰ فریم نیز دست پیدا کرد.

البته این اتفاق بستگی به‌این نیز دارد که بازی به گوشی اجازه دهد تا از این میزان بالاتر برود چون برخی بازی‌های سنگین تنظیمات را محدود کرده و همچنین تنظیمات نرخ فریم و رفرش ریت خود را اعمال می‌کنند. افزون‌براین می‌توان برای هربازی تنظیمات و پروفایل عملکردی را به‌صورت جداگانه شخصی‌سازی کرد. تنظیمات ابزار شناور نیز ساده‌تر شده است.

• Modes & Routines: اضافه‌شدن شروط و عملکردهای جدید برای روتین‌ها از جمله پشتیبانی‌از برنامه‌های بیشتر مانند گالری، آب‌وهوا و Game Booster. همچنین از بخش جدید Get می‌توان اطلاعاتی از وضعیت گوشی یا اپلیکیشن‌ها براساس شرط تعریف‌شده دریافت کرد.
• Galaxy Avatar: نام AR Emoji به Galaxy Avatar تغییر کرده و به بخش Advanced features منتقل شده است.
• Quick Share: گزینه‌ی Allow sharing over internet اضافه شده تا درزمانی که اتصال بین دو دستگاه به‌هردلیلی برقرار نمی‌شود یا ضعیف است، فایل در بستر اینترنت منتقل و به مخاطب برسد.
• Samsung Health: اضافه‌شدن امکان جدید «ذهن‌آگاهی»، نشان‌های جدید دستاوردها، تنظیم یادآوری‌های مصرف دارو یا هشدار تداخل‌های دارویی، امکان دسترسی به‌تمامی سوابق پزشکی و درمانی (به‌غیر از ایران).
• گالری و ویرایشگر عکس و ویدیو: امکان نمایش Motion Photo عکس‌ها به‌عنوان فیلم بومرنگ یا حرکت آهسته، اضافه‌شدن ویرایش تصاویر RAW، جلوگیری از ایجاد خودکار Story از عکس‌ها یا مخفی کردن افراد یا شیء‌ها از استوری‌ها.
• آب‌و‌هوا: امکان برچسب‌گذاری مناطق مختلف (مثلا خانه یا محل کار)، بررسی شرایط آب‌وهوا برای فعالیت‌های ورزشی مختلف.
• Acessibility: اضافه‌شدن زوم یک‌انگشتی، Double tap، Touch and hold و اسکرول در Assistant menu، امکان تست تاخیر زمانی تپ‌کردن یا تپ و نگه‌داشتن و جلوگیری از لمس تصادفی.

سایر برنامه‌ها که در فهرست بالا قید نشده‌اند، بیشتر از نظر بصری و ظاهری بهبودهایی داشته‌اند.

سامسونگ از چالش‌ها و مسائل امنیتی و حریم خصوصی غافل نیست و سعی دارد که یکی از امن‌ترین اکوسیستم‌ها را در اختیار کاربرانش قرار دهد. برای همین در One UI 7 توجه بیشتری به این موارد شده؛ چند تا از تغییرات امنیتی مهم این نسخه به‌شرح زیر است.

سال گذشته سامسونگ ابزار Auto Blocker را برای محافظت حداکثری گوشی در برابر جاسوس‌افزارها و بدافزارها در گوشی‌های گلکسی معرفی کرد تا حتی درصورت وجود آسیب‌پذیری در سیستم‌عامل، احتمال آلوده‌شدن دستگاه از طریق مسیرهایی که ریسک آن‌را افزایش می‌دهد، به‌حداقل برساند. حال دو مورد محافظتی دیگر نیز مشمول پروتکل‌های آن شده‌اند.

اکنون با فعال‌شدن Maximum Restrictions گوشی دیگر به‌شبکه‌های 2G متصل نمی‌شود چراکه به‌عقیده‌ی کارشناسان امنیتی، این شبکه قدیمی امنیت کمتری دارد و ممکن است داده‌های مبادله‌شده قابل رهگیری باشند یا امکان نشت اطلاعات نیز وجود داشته باشد؛ البته این گزینه باعث می‌شود آنتن‌دهی گوشی در مناطق دورافتاده مختل شود.

مورد دیگر، جلوگیری از اتصال خودکار به شبکه‌های وای‌فای با امنیت و استانداردهای محافظتی پایین است که می‌تواند شامل شبکه‌های باز یا WEP باشد؛ چراکه ترافیک این شبکه‌ها به‌راحتی از سوی مهاجمان قابل ردیابی هستند.

سامسونگ سیستم جدیدی را به‌نام Samsung Knox Matrix راه‌اندازی کرده است که به‌کمک شبکه‌ی بلاکچین به‌بررسی لحظه‌ای امنیت دستگاه‌های موجود در اکوسیستم از طریق خودشان می‌پردازد و در صورت شناسایی مشکل امنیتی در یکی از دستگاه‌ها، کاربر را مطلع کرده و ارتباط آن‌را با سایر دستگاه‌های شبکه قطع می‌کند تا از آلوده‌شدن دستگاه‌های دیگر جلوگیری کند. اکنون گوشی‌های گلکسی می‌توانند به‌عنوان عضوی از این شبکه به‌بررسی دستگاه‌های دیگر بپردازند.

در منوی Lost device protection، گزینه‌ای جدید به‌اسم Theft protection اضافه شده است. در این بخش گزینه‌ی Identity check دیده می‌شود که اگر آن‌را فعال کنید، هنگامی که گوشی شما در مناطقی غیراز موقعیت‌های مطمئن مانند خانه باشد، در صورت اقدام به‌تغییر تنظیمات مهم و حساس، از کاربر می‌خواهد که احراز هویت بیومتریک انجام دهد و یک تاخیر چند ساعته برای تغییر درنظر می‌گیرد تا درصورت ربوده‌شدن یا دسترسی افراد ناشناس به‌گوشی تلاش آن‌ها برای خراب‌کاری (مثلا ریست فکتوری) به نتیجه نرسد.

آپدیت One UI 7 فقط امکانات جدید به‌گوشی اضافه نکرده، بلکه به‌حیات برخی از قابلیت‌هایی که از مدت‌ها قبل وجود داشتند خاتمه داده است. حتی برخی از این قابلیت‌ها بنا به‌عقیده‌ی کاربران بسیار کاربردی بودند؛ اما کره‌ای‌ها تصمیم به‌حذف آن‌ها گرفته‌اند.

• Samsung DeX برای ویندوز: اپلیکیشن Samsung DeX برای ویندوز اکنون منسوخ شده است و دیگر نمی‌توان DeX را از طریق اتصال USB به کامپیوتر اجرا کرد.
• دانلود Edge Panelها: اکنون دیگر نمی‌توان پنل‌های شخص‌ثالث را برای Edge Panel از گلکسی استور دانلود کرد مگر آن‌که فایل نصبی آن‌ها را از قبل داشته باشید.
• برخی جلوه‌های Edge Lighting: متاسفانه برخی از جلوه‌های Edge Lighting در این نسخه حذف شده‌اند از جمله Wave، Bubble، Multi Color، Glow.
• ویجت‌های ساعت در لاک اسکرین: با ضربه‌زدن روی ساعت در لاک‌اسکرین تعدادی ویجت نشان داده می‌شدند که با توجه‌به اضافه‌شدن ویجت‌های لاک‌اسکرین و Now bar دیگر دلیلی برای ادامه‌یافتنشان وجود ندارد.
• تنظیم شفافیت پنجره‌ها در حالت Pop-up Window: اگر پنجره‌ها را به صورت شناور باز کنید، دیگر نمی‌توانید شفافیت آن‌ها را تنظیم کنید.

براساس اعلام سامسونگ در تیرماه ۱۴۰۳، بنا بود که پشتیبانی‌از شبکه‌ی 5G در ایران نهایتا تا انتهای سال ۲۰۲۴ در گوشی‌های سامسونگ فعال شود؛ اما هیچ‌کدام از آپدیت‌های نرم‌افزاری تاکنون این امکان را به‌طور گسترده در گوشی‌های سامسونگ در ایران فعال نکرده است. برهمین اساس گمان می‌رفت که احتمالا تغییرات با به‌روزرسانی بعدی سیستم‌عامل که One UI 7 باشد اعمال می‌شوند.

متاسفانه به‌دلیل ممکن نبودن استفاده از سیم‌کارت در گوشی‌هایی که از طرف فروشگاه‌ها به‌دست ما می‌رسد، امکان آزمایش اتصال به شبکه 5G در One UI 7 وجود نداشت؛ البته نشانه‌هایی مثبت از فعال‌شدن 5G با تنظیم باند شبکه به‌صورت دستی و برقراری تماس اضطراری مشاهده کردیم. با این‌حال برای صحت‌سنجی دقیق موضوع نیازمند آزمایش با سیم‌کارت نیز هستیم که به‌زودی نتیجه‌ی آن‌را در همین مقاله به‌اطلاع شما کاربران خواهیم رساند.

امسال سامسونگ با دل و جرأت بیشتری به استقبال تغییرات رفته است و شاهد بهبودهای مثبتی هم از نظر تجربه‌ی کاربری و از نظر بصری رابط کاربری‌اش بودیم؛ آن‌ هم در شرایطی که سرعت پیشرفت اندروید خالص حداقل از نظر بصری و نیز میزبانی از قابلیت‌های جدید بسیار کُند شده و غیر از تغییرات زیرساختی انگشت‌شمار، با اتفاقات جدیدی مواجه نیستیم.

با این‌حال سطح تغییرات One UI 7 به‌حدی نبود که تأخیر بسیار زیاد انتشار آن را توجیه کند؛ سامسونگ امسال از بسیاری از رقبای خود مانند شیائومی در انتشار اندروید ۱۵ عقب افتاد. گوگل برای سرعت‌بخشیدن به به‌روزرسانی‌های اندروید بسیار تلاش می‌کند و هرسال توسعه‌ی نسخه‌های بتای آن‌را زودتر از سال قبل آغاز می‌کند تا کدمنبع در اختیار توسعه‌دهندگان قرار بگیرد و آن‌ها به‌طور همزمان روی نسخه‌ی بتای خود نیز کار کنند.

امسال خلاف این روند اتفاق افتاده است و به‌نظر می‌رسد که کره‌ای‌ها کاهلی کرده‌اند؛ چراکه با یک مقایسه‌ی سرانگشتی می‌توان گفت که One UI 6 نیز تغییرات زیادی داشت؛ اما سرعت انتشار آن قابل مقایسه با One UI 7 نبود که احتمالا توافق‌های دیرهنگام و عقب‌نشینی‌های تیم نرم‌افزار برسر اعمال برخی تغییرات می‌تواند یکی از دلایل باشد.

بسیاری از ویژگی‌هایی که آن‌ها را شرح دادیم از Good Lock و Good Guardians به هسته‌ی رابط کاربری انتقال پیدا کرده‌اند، یعنی کاربران نسخه‌ی قبل نیز می‌توانند همین الان به تعدادی از ویژگی‌های جدید One UI 7 به‌کمک پلاگین‌ها دسترسی داشته باشند. در کنار این موارد باید اندکی رفتار آزمون و خطایی سامسونگ برای اضافه و حذف کردن قابلیت‌ها را مورد نقد قرار داد.

حذف‌شدن امکان دانلود Edge Panelها می‌تواند نشانه‌ای احتمالی از ادامه‌نیافتن این ویژگی در نسخه‌های بعدی باشد؛ چراکه سامسونگ در کشاندن توسعه‌دهندگان برای توسعه‌ی پنل‌های شخص‌ثالث ناکام ماند. هم‌اکنون این شرکت به قابلیت Now bar روی آورده است و روی آن مانور بسیاری می‌دهد؛ اما تا زمانی که محدود به برنامه‌های پیش‌فرض باشد یا اپ‌های بسیار کم و محدودی از آن پشتیبانی کنند، همان سرنوشت Edge Panel در انتظارش خواهد بود. حتی می‌توان گفت ویجت‌های لاک‌اسکرین تا زمانی که به هسته‌ی اندروید اضافه نشوند کسی برای پشتیبانی از ویجت‌های اپلیکیشن‌های خود در One UI رغبتی نشان نخواهد داد.

نظر شما درمورد عملکرد امسال سامسونگ در تغییرات One UI و زمان انتشار آن چیست؟ با توجه‌ به اینکه انتشار نسخه‌ی نهایی One UI 7 همزمان با معرفی گلکسی S25ها در حدود یک‌ماه دیگر برنامه‌ریزی شده است، آیا فکر می‌کنید این تأخیر ارزشش را دارد؟ اگر قابلیت جدیدی نیز کشف کرده‌اید یا فکر می‌کنید از قلم افتاده است، در بخش نظرات با ما درمیان بگذارید.